Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Εκλογές 17ης Ιουνίου : η ήττα της κοινωνίας από τις κομματικές συμμορίες


Το 40% της αποχής από τις κάλπες , στις ελληνικές εκλογές της 17ης Ιουνίου , δείχνει ότι υπάρχει μια λαϊκή βάση που με τις κατάλληλες προσεγγίσεις μπορεί να εξελιχθεί σε βάση αντίστασης της κοινωνίας στις συμμορίες των κομμάτων.
Η νίκη των μνημονιακών δυνάμεων , οφείλεται στην ανασυγκρότηση των δυνάμεων των διεθνών και ντόπιων τοκογλύφων που ήδη προχωρούν σε ένα ενοποιημένο πανευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα και στις ψεύτικες υποσχέσεις που άφησαν να εννοηθούν για ευρωομόλογα , για μετακίνηση από τη θέση της σκληρής λιτότητας και κατεύθυνση προς την ανάπτυξη . Επίσης η άνοδος του σοσιαλισμού στη Γαλλία βοήθησε τα μέγιστα στον σχηματισμό αυτής της απατηλής αιθάλης.. Για άλλη μια φορά ο συνδυασμός σοσιαλισμού και καπιταλισμού έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα στα αφεντικά των εθνών. Στόχος είναι να επιβάλουν στις λεγόμενες προβληματικές χώρες , κυβερνήσεις με δικούς τους ανθρώπους για να κερδίσουν χρόνο και να οργανωθούν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο συνθέτοντας ένα ατσάλινο χρηματοπιστωτικό σύστημα κάτω από το οποίο να θέσουν τα έθνη για άλλα χίλια χρόνια.
Από την άλλη οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις αυτοπεριορίσθηκαν από τις εγγενείς ιδεολογικές τους αντιφάσεις έναντι της νέας πραγματικότητος που δεν μπόρεσαν ούτε να την ερμηνεύσουν ούτε να την ποδηγετήσουν.
Στην παρούσα φάση εξέλιξης του καπιταλισμού η κυρίαρχη αντίθεση εκτυλίσσεται ανάμεσα στην μεγάλη εθνική παραγωγική βάση της κοινωνίας με την παρασιτοκρατία , που είναι αφενός το ιδιωτικό , ντόπιο και διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και αφετέρου το μεγάλο κράτος και η γραφειοκρατία. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο μεγέθη παρεμβάλλεται ως συνθετικό στοιχείο το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς .
Κανένα από τα αντιμνημονιακά λεγόμενα κόμματα δεν μπόρεσε να αναπτύξει μια ξεκάθαρη πολιτική πρόταση υπέρ της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας και εναντίον των τριών καρκινικών όγκων του συστήματος.
Η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από τα κόμματα του συστήματος που άλλα συντάσσονται με το υπερμέγεθες κράτος και τη γραφειοκρατία (ΣΥΡΙΖΑ , ΚΚΕ ) , άλλα μιλούν για εξυγίανση του τραπεζιτικού συστήματος (ΣΥΡΙΖΑ , ΔΗΜΑΡ ) και άλλα τάσσονται ανοικτά υπέρ του ντόπιου πυλώνος της χρηματοπιστωτικής καταλήστευσης της κοινωνίας που είναι η εκκλησία ( ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ , ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ) .
Οπότε τα αντιμνημονιακά κόμματα απλώς εξέφρασαν κάποιες ανησυχίες της κοινωνίας σε κάποια τρέχοντα προβλήματα που δεν αποκλείεται αύριο να τύχουν μιας αντιμετώπισης και από τα μνημονιακά κόμματα.
Μένει το μεγάλο κενό της υπεράσπισης της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας που μόνο οι δυνάμεις του εθνικοκοινωνισμού μπορούν να καλύψουν μέσα από πολύμορφο αγώνα , ενάντια στον κομματοκρατικό κοινοβουλευτισμό , στην φαυλοκρατία , στη γραφειοκρατία και το υπέρογκο κράτος , στην ντόπια εκκλησιαστική και ιδιωτική χρηματοπιστωτική πλουτοκρατία.
Η ελληνική κοινωνία καλείται άμεσα να αντισταθεί στην επέλαση της φορολογικής κι νομοθετικής βίας του κράτους που θα υποβιβάσει την ανθρώπινη ζωή σε σκουπίδι και θα αναβιβάσει τα σκουπίδια των τραπεζών σε ύψιστη αξία.
Βια στη βία των εχθρών του ανθρώπου και του έθνους.

Λουκάς Σταύρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.